Bauco(-di-dos-espigo)
Brachypodium distachyon
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Brachypode à deux épis.
Descripcioun :Aquéu Brachypodium, planto de l'an, èi bèn pichot (10 à 20 cm), fai pas de mato nimai de rizoumo. Coume lou dis soun noum, a, mai pas toujour, dos espigo bèn barbudo pèr cambo. Se destrìo de si cousin de l'an, en mai de la taio (meno óuriginalo à 2n) que si fueio soun courto (< 3 cm), cihado emé mens de 12 costo que se vèson à l'iue nus. Coumpara emé la bauco-bastardo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Brachypodium
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 60 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Paret
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Brachypodium distachyon (L.) P.Beauv., 1812
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988